Մեկուսացման 3 տեսակ

Մեկուսացումը պետք է տարանջատել մենակությունից։ Մենակությունը պայմանավորված է սոցիալական, աշխարհագրական կամ մշակութային գործոններով, այնինչ մեկուսացումը շատ ավելի խորքային բնույթ ունի։ Հայտնի հոգեթերապևտ Ի. Յալոմը առանձնացնում է մեկուսացման 3 տիպ.

  1. Մեկուսացում ինքդ քեզնից (ներանձնային)․ մարդը փախչում է իր ինչ-որ մասից` կառուցելով պատնեշներ իր ԵՍ-ի մասերի միջև: Դա տեղի է ունենում ոչ միայն այն ժամանակ, երբ մարդն ուզում է պաշտպանվել տհաճ զգացումներից կամ մտքերից, այլ նաև այն ժամանակ, երբ ժխտում է սեփական ցանկությունները, հետևում է «ճիշտ» կամ «անհրաժեշտ» լինելուն և չի վստահում ինքն իրեն:
  2. Մեկուսացում մյուսներից (միջանձնային)․  մարդը փախչում է այլ մարդկանց հետ հարաբերվելուց և գիտակցումից, որ ապրում է ոչ այնպես, ինչպես կցանկանար: Դրա պատճառները կարող են լինել մի քանիսը, այդ թվում մտերիմ հարաբերություններ ստեղծելու անկարողությունը, վախը, անձնային առանձնահատկությունները, հարաբերությունների նախկին փորձը և այլն: 
  3. Մեկուսացում կյանքից (էքզիստենցիալ)․ մարդն ամբոխի մեջ թաքնվում է տխրությունից և տառապանքից և գիտակցումից, որ ոչ ոք և ոչինչ չի կարող իրեն տալ ապրելու հավերժական իմաստ և ուրախություն: Նա կարող է ունենալ չհիմնավորված լավ հարաբերություններ ընտանիքի անդամների և ինքն իր հետ: Սակայն,  ինչ-որ պահից  կարող է հասկանալ, որ միայն ինքն է պատասխանատու իր կյանքի համար, և որ ոչ մի հարաբերություն չի կարող տալ լիակատար հասկացված լինելու զգացողություն և հավերժական սեր: Դա մի իրավիճակ է, որը ոչինչ չի կարող փոխել և ոչինչ չի կարող չեղյալ համարել կենսական փաստը` մեր էքզիստենցիալ միայնությունը: Այդ փաստի գիտակցմանը գալիս են ոչ միայն ծերերը: Հարցն առաջանում է, երբ մտերիմները և մեզ համար կարևոր մարդիկ հեռանում են կյանքից, և մենք մենակ ենք մնում: Ողբերգական իրադարձություններից հետո մեր կյանքի հորձանուտը լցվում է դատարկությամբ: Հաճախ դրանից հետո մենք զգում ենք վախ և անկարողություն մի զորավոր ուժի առաջ և երբեմն հասկանում ենք, որ կյանքում չկա մեր սպասելիքներին համարժեք հավերժական մի բան: Եթե մի փոքր մտածենք ապագայի մասին, ապա կհասկանանք, որ  մեր իսկ կյանքի վրա մեր ունեցած ազդեցությունը չափազանց սահմանափակ է և մենք միայնակ ենք բնության և հասարակության առաջ:

Կարդացեք նաև

Սթրես

Յուրացված անօգնականություն թե գիտակցված լավատեսություն

Եթե լճացել եք աշխատավայրում կամ տանջող հարաբերությունների մեջ եք, բայց կարծում եք, որ ձեր ուժերից վեր է որևէ բան փոխելը, դուք հավանաբար կշարունակեք մնալ նույն վիճակում.

Օգս 09 2022
Սթրես

Ինչպես դիմակայել ճգնաժամին

Օգնիր ինքդ քեզ՝ օգնելով ուրիշներին: Կարիքի ժամանակ ուրիշներին օգնություն ցուցաբերելը, օրինակ՝ կամավորական աշխատանք կատարելը, համայնքների կազմակերպումը, պահեստային կամ պատերազմի առաջնագծում պայքարող զինվորների ընտանիքիներին այս կամ այն կերպ սատարելը կարող է ուժ տալ նաև ձեզ:

Հկտ 27 2020
Սթրես

Պրոկրաստինացիա․ ինչպես հաղթահարել

Եթե դա նույնպես և ձեր սովորությունն է, մտածե՞լ եք երբևէ դրա մասին: Ինձ շատ հաճախ ասում են. «ես ուղղակի ալարկոտ մարդ եմ»: Բայց երբ մենք ասում ենք. «ես այսպիսին եմ կամ այնպիսին», մենք զբաղեցնում ենք պասիվ դիրք այս կամ այն հայտկության

Օգս 12 2020