Month: Սեպտեմբերի 2017

8. Եթե դեռահասը, ձեր կարծիքով, ընտրել է անհամապատասխան ընկերներ, ապա փորձեք հարգել նրա ընտրությունը. ավելի հաճախ երեխաները հասուն տարիքում նմանվում են իրենց ծնողներին: Տարբեր մարդկանց հետ ընկերություն անելով՝ դեռահասը մարզում է մարդկանց ճանաչելու իր կարողությունը, իրենից տարբեր մարդկանց հետ շփվելու և անհրաժեշտության դեպքում՝ նրանցից զգուշանալու հմտություններ է ձևավորում: Նա հասունանալու և փորձ ձեռք բերելու հնարավորություն չի ունենա, եթե շփվի միայն իրեն նման հասակակիցների հետ: Իսկ եթե կարծում եք, որ խնդիրն իսկապես լուրջ է, ապա հիշե´ք. արգելքները չեն օգնելու: Այլ ելքեր փնտրեք, խորհրդակցեք մասնագետների հետ, դիմեք փորձառու ծնողներին և այլն:

9. Եթե դեռահասը փակվում է սենյակում կամ բաղնիքում, մի՛ ծաղրեք նրան, մի՛ վախեցրեք, թե հայրիկին կասեք: Հիշե՛ք ձեր մանկությունը: Դեռահասն իրավունք ունի ճանաչելու իր մարմինը: Դա բնական է:

10. Եթե դեռահասի սենյակը կամ իրերը թափթփված են, շատ մի տխրեք, գրեթե բոլոր դեռահասների ծնողներին է զայրացնում այս խնդիրը: Փոքր ինչ սպասեք. մեծ մասամբ դեռահասության տարիքից հետո, նրանք առավել ուշադիր և կոկիկ են դառնում: Ախր այս ժամանակահատվածում դեռահասներն այնքա՜ն մտահոգություններ ունեն, որ հերթը դրան չի հասնում: Եթե հորդորն ու դիտողությունները չեն օգնում, թույլ տվեք նրան ունենալ իր փոքրիկ, թեկուզև թափթփված անկյունը: Մի´ փչացրեք ձեր հարաբերություններն այդ պատճառով:

11. Եթե դեռահասը սիրահարվել է և պնդում է, որ ամբողջ կյանքում սիրելու է իր ընտրյալին, հարգե՛ք նրա զգաց­մունքները: Իրականում սիրահարվածությունը, որ տարիքում էլ լինի, մի տեսակ անհասկանալի ու ծիծաղելի է թվում չսիրա­հարված կամ դրա մասին վաղուց մոռացած մարդուն: Տպավո­րություն մի ստեղծեք, թե դուք սիրել չգիտեք, չէ՞ որ դա այդպես չէ: Արդյունքում կարող է խաթարվի ձեր և երեխայի միջև հարաբերություններն ու վստահության մթնոլորտը:

12. Հարգե՛ք դեռահասի գաղտնիքները, մի՛ խոսեք դրանց մասին հարևանների, անգամ տան անդամների հետ:

13. Հարգե՛ք դեռահասի ընտրությունը երաժշտության, հագուստի կամ այլ հարցի վերաբերյալ: Դեռահասներին էլ մեծահասակների հետաքրքրություններն են խորթ: Դուք չեք զարմանում չէ՞, որ ձեր ամուսինը ֆուտբոլ կամ մեքենաներ է սիրում, կամ նա չի զարմանում, որ դուք հետաքրքրվում եք հագուստով և խոհանոցով: Նույն կերպ դուք պիտի ընդունեք, որ դեռահասն ունի ձեզ համար խորթ հետաքրքրություններ:

14. Դեռահասին խիստ մտահոգում է իր արտաքին տեսքը: Մի՛ կատակեք նրա արտաքինի մասին. հետագա կյանքում երկար ստիպված կլինեք քաղելու ձեր ցանածի պտուղները: Այս տարիքում արվող աննրբանկատ դիտողությունները հիշվում են ամբողջ կյանքում և հետք են թողնում ինքնագնահատականի վրա: Իսկ ցածր ինքնագնահատականով անվստահ մարդիկ ավելի հաճախ են անհաջողություններ ունենում:

15. Եթե ուզում եք, որ ձեր երեխան կյանքում հաղթող լինի, մի ստիպեք նրան ամեն անգամ պարտվել հայրական տանը՝ նա այդ դերը կստանձնի ամբողջ կյանքի համար:

Անկեղծ լինենք. երեխաներն էլ մեկ-մեկ չափն անցնում են, և դիմանալը դժվար է լինում: Դեռահասներն էլ, ցավոք սրտի, ծնողների մասին են նույն կարծիքի, թե նրանք չափից դուրս խիստ են, չափից դուրս բծախնդիր և պահանջկոտ:

Եվ այսպես, ամեն բան փոխադարձ է այս հարաբերու­թյուններում. վիճելով, չհանդուրժելով և միմյանցից նեղանալով հանդերձ, և´ դեռահասը, և´ ծնողները անչափ սիրում են միմյանց:

Դեռահասության տարիքը ծնողների համար, կարելի է ասել, ամենադժվար շրջանն է երեխայի դաստիարակության, ծնողական ներքին անհանգստության ու վախերի իմաստով:

Այս շրջանում նրանք չեն հասկանում, թե ինչ է կատարվում իրենց հետ: Փոքրիկ մի բանից նեղվում են, արտասվում, զայրանում, կոպտում ծնողներին, չեն ուզում երբեմն շփվել ընկերների հետ կամ չափից ավելի երկար են զրուցում հեռախոսով, սիրահարվում են, հուսահատվում, երբեմն վտանգավոր քայլերի դիմում… Երբ փորձում են գտնել իրենց հարցերի պատասխանները, երբեմն էլ խճճվում են տարատեսակ տեղեկատվության մեջ, որով այսօր լի է մեր միջավայրը (համացանց, ամսագրեր, գրականություն, հեռուստատեսություն, ռադիո և այլն):

Սեփական երեխաներին բոլորից շատ սիրելով` միևնույն ժամանակ ծնողները կարող են չհասկանալ ու անտեսել նրանց, խիստ կամ կոպիտ լինել: Դա կարծես բոլորին, և´ երեխաներին, և´ ծնողներին, հատուկ բան է: Երբեմն այդ կոնֆլիկտներն առաջանում են նրանից, որ որոշ հարցեր մեծահասակի համար այդքան էլ հեշտ չէ քննարկել դեռահասի հետ, ոչ էլ՝ դեռահասին՝ մեծահասակի հետ:

1. Դեռահասներին ազատություն է պետք: Որքան էլ որ ձեզ վտանգավոր է թվում այս միտքը, միևնույն է, նրանք կարիք ունեն մի փոքր ավելի ինքնուրույն լինելու, քան նախկինում: Եթե չեք ուզում, որ ձեր երեխան հեշտությամբ ընկնի ազդեցությունների տակ, սովորեցրեք նրան ինքնուրույն մտածել և որոշումներ կայացնել: Հիշե´ք, գերխնամված, չափազանց ենթարկվող երեխաներն առավել հակված են լինում ենթարկվելու ուրիշներին, դժվարանում են իրենց տեսակետները հայտնել և պնդել, չեն հավատում սեփական ուժերին և առավել ենթարկվող են լինում նաև ուրիշներին: Հետևաբար բացի լուռ ենթարկվելուց, սովորեցրեք ձեր երեխաներին նաև պայքարել և պնդել սեփական տեսակետը, հակառակում համոզել ձեզ և ուրիշներին:

2. Դեռահասներն աջակցության կարիք ունեն: Երեխային երբեք այնքան անհրաժեշտ չէ ծնողների հարգանքն ու վստահությունն իր անձի նկատմամբ, որքան այս տարիքում: Նրանք ուզում են զգալ, որ իրենց թիկունքում ուժեղ և սիրող ծնողներ են:

3. Դեռահասներն իսկապես խորը ապրումներ են ունենում այնպիսի իրավիճակներից ու դեպքերից, որոնք մեծահասակներին մանրուք են թվում: Նույնիսկ այդ դեպքերում, երբ դեպքն իսկապես մանր բան է, նրանք հասկացված լինելու կարիք ունեն: Պետք չէ ասել, որ դա մանրուք է:

4. Դեռահասներն, այնուամենայնիվ, հետաքրքրվելու են սեռական հարաբերություններով և սեռին վերաբերող հարցերով, և սա բնական է: Հակառակ երևույթը` անտարբերությունը, ավելի պիտի անհանգստացնի մեզ` մեծահասակներիս:

5. Սեքսի և սեռի մասին խոսելը, պատշաճ տեղեկատվություն տրամադրելն օգնում է դեռահասին ավելի հանգիստ վերաբերվել դրան, տարբերել ճիշտն ու սխալը, զգուշանալ վտանգներից: Դա չի խթանում երեխաների ավելորդ հետաքրքրությունը, հակառակը` պատասխաններ է տալիս նրանց ներսում ծագած բնական և օրինաչափ հարցերին:

6. Ինչպես և ձեզ, նրանց ևս դժվար է «ներողություն» ասել: Բայց նրանք միշտ զղջում են իրենց արարքների համար, մեղքի ծանր զգացում են ունենում, հաճախ հասկանում են ավելին, քան թվում է: Փորձե՛ք լինել ներողամիտ:

7. Եթե դեռահասն ասում է, որ դուք իրեն չեք սիրում կամ նա այլևս չի ուզում ապրել, ամենայն հավանականությամբ նա այդ պահին այդպես է զգում: Ուղղակի դեռահասներն արագ փոփոխվող տրամադրություն ունեն և հաջորդ պահին կարող են այլ կերպ մտածել: Այնուամենայնիվ, չի կարելի անտեսել դեռահասների նման հայտարարությունները. այս տարիքն ամենառիսկայինն է ինքնասպանության և նման վտանգավոր դրսևորումների առումով: Պետք է հիշել, որ ինքնասպանության որոշում դեռահասները կարող են կայացնել և՛ անմիջապես որևէ դեպքի ազդեցության տակ, և՛ երկարատև ապրումների ու հաջորդական դեպքերի արդյունքում: Ցանկացած դեպքում ծնողները կարող են նկատել այդ նախանշանները, երեխայի նկատմամբ ուշադիր և նրբանկատ լինելով: Նման քայլի դիմում են ցածր ինքնագնահատականի, դպրոցում կամ տանը ճնշումների ենթարկվելու, բռնության, ծաղրի, հալածանքի, արտաքին տեսքի անհամապատասխանության (սոցիալական, մշակութային, ֆիզիկական) հետևանքով: Ցանկացած դեպքում, դեռահասի վարքագծում ակնհայտ բացա­սական փոփոխություններ նկատելիս, պետք է դիմել մասնա­գետների օգնությանը: Բայց նման խնդիրներից խուսափելու լավագույն միջոցը երեխայի հետ մտերմություն ու ընկերական հարաբերություններ պահպանելն է: Այս դեպքում, դեռահասն անգամ վատ արարքը չի թաքցնում ծնողից՝ նրան թույլ տալով որոշակի վերահսկողություն պահպանել:

Այս տարիքում հոգեբանական փոփոխությունները մեծապես կախված են ֆիզիկական փոփոխություններից: Դեռահասները շատ անկայուն հուզական վիճակում են գտնվում, արագ փոփոխվող տրամադրությունը խնդիրներ է առաջացնում և´ ինքնազգացողության, և´ ակտիվության, և´ հարաբերությունների ոլորտում: Ծնողները հաճախ բողոքում են դրանից: Նրանց երբեմն անհասկանալի է, թե ինչու են իրենց երեխաները մի պահ շատ ակտիվ և եռանդուն, իսկ հաջորդ պահին տխուր, հոգնած և շատ պասիվ: Դրա պատճառը, կրկին, հորմոնալ տատանումներն են:

Դեռահասության տարիքում ամեն ինչ անկայուն է: Հայացքները, տեսակետները, ճաշակը, մոտեցումները կարող են շատ արագ փոխվել: Բայց միևնույն ժամանակ դեռահասը կարող է իր նոր տեսակետները պաշտպանել նույնքան բուռն, որքան նախորդները: Սա է պատճառը, որ ծնողները հաճախ չեն վստահում ձեր տեսակետներին և նախընտրություններին, վիճում են, ցանկանում են համոզել, որ իրենց տեսակետն է ճիշտ: Իրենք կարծում են, որ դուք չգիտեք, թե ինչ եք ուզում, և երբեմն գուցե և ճիշտ են, չէ՞ որ դուք հաճախ եք տեսակետներ փոխում: Սա ևս կանցնի, և, ի վերջո, դեռահասության ավարտին, պատանին կունենա հստակ ձևավորված տեսակետ, հայացքներ և հետաքրքրություններ:

Արտաքին տեսքի, հարաբերությունների փոփոխությունների հետևանքով դեռահասների ինքնագնահատականը շատ ցածր կամ անկայուն է լինում: Այդ է պատճառը, որ այս տարիքում ամենափոքր դիտողությունը շատ խորը խոցում է, մեկ հայացքը կարող է վիրավորել, մեկ դրական խոսքը կարող է երջանկություն պարգևել:

Մի փոքր վտանգավոր է դեռահասության տարիքի բարոյական անկայունությունը: Ինչպե՞ս է դա դրսևորվում: Յուրաքանչյուր մարդ ունի բարոյականության իր սահմանումները: Այսինքն յուրաքանչյուրս գիտենք, թե ինչն է մեզ համար ընդունելի, ինչը` ոչ: Օրինակ, ոմանք գտնում են, որ շահից ելնելով, կարելի է ստել: Մյուսները կարծում են, որ սուտն անընդունելի է ցանկացած պարագայում: Դեռահասների արժեքային համակարգը դեռ լիովին ձևավորված չի: Այդ տարիքում ընկերների տեսակետները, սիրված հերոսի կարծիքն ինչ-որ հարցի վերաբերյալ կարող է որոշիչ լինել, իսկ հաջորդ պահին դառնալ լրիվ անիմաստ: Դեռահասը դառնում է անընդհատ ենթակա ազդեցությունների և կարճ ժամանակամիջոցում կարող է իրեն տարբեր կերպ դրսևորել: Երբեմն դեռահասները կարող են անգամ հայտնվել հանցագործ միջավայրում և անել գործողություններ, որոնց համար հետո կարող են զղջալ:

Այս արարքների պատճառները բազմազան են` և´ ցածր ինքնագնահատականը, և՛ հասակակիցների և խմբի ազդեցությունը, և´ տարիքին բնորոշ ռիսկային վարքագծի դրսևորումները, արագ, չմտածված որոշումները և արարքի հետևանքները չգիտակցելը, սուր զգացողությունների ծարավը, ուրիշից տարբերվելու ձգտումը , և´ մեծերին, հատկապես ծնողներին, հակառակվելու ցանկությունը: Այսպիսի դեռահասներն ավելի հաճախ ցանկանում են որևէ բան ապացուցել իրենք իրենց, սիրած աղջկան կամ տղային, իրենց ընկերներին, մեծերին: Նման դեպքերում պետք է հիշել, որ դեռահասության տարիքի շատ ընկերներ հասուն տարիքում սկսում են չհետաքրքրել, և մենք այլ ճաշակ ենք ձեռք բերում, հետևաբար, արժե՞ արդյոք այդքան ժամանակ ծախսել նրանց սերը վայելելու համար:

Անկախ նրանից, թե որքան կտևի ընկերությունը, միևնույն է, ընկերական հարաբերությունները շատ կարևոր դեր ունեն յուրաքանչյուրի կյանքում: Ընկերները բոլորիս օգնում են ճանաչել ինքներս մեզ, փարատել մենակության զգացումը, մտերմության և իրական սիրո նուրբ և խոր ապրումներ ունենալ: Ընկերները օգնում են տեսնել սեփական սխալներն ու բացթողումները, երբեմն օգնում են հետ կանգնել սխալ քայլերից և անվտանգ վարքագիծ դրսևորել: Ընկերներն օգնում են դժվար իրավիճակներում և ստիպում են վստահ զգալ այն պահերին, երբ կոտրվում ենք, հուսահատվում: Ընկերական հարաբերությունները, որոնք սկսվում են դեռահասային տարիքում, այնուամենայնիվ, կարող են պահպանվել ողջ կյանքի ընթացքում:

Դեռահասության տարիքում բոլոր երեխաներն են վիճում ծնողների հետ, բայց հետագայում դառնում են ընկերներ ու հավասարի պես են շփվում միմյանց հետ: Իրականում, բացառությամբ որոշ ծայրահեղ դեպքերի, բոլոր ծնողները սիրում են իրենց՝ անգամ ամենակռվարար, ամենածույլ և ամենակոպիտ դեռահասին: Իրականում նրանց որևէ բան ապացուցելու կարիք չկա: Ծնողներին ամենաշատը զայրացնում է դեռահասի բնավորության հակասականությունը: Նրանց կարելի է հասկանալ: Ախր դեռահասության տարիքում, միևնույն դեռահասը կարող է և՛ չափից դուրս ամաչկոտ լինել, և՛ «կապը կտրած»: Կարող է մի պահ շատ մտահոգվել իր արտաքինի և իր մասին մարդկանց կարծիքի մասին, իսկ հաջորդ պահին իրեն լկտի և հանդուգն պահել` ցուցադրել սեփական թերություններն ու բնավորության վատ գծերը: Դա, իհարկե, կարող է վիրավորական և տհաճ լինել ծնողների համար: Նման կոնֆլիկտներ շատ են լինում նաև դպրոցում: Հաճախ դեռահասների վերաբերմունքում սրվում է արդարության զգացումը, նրանք սկսում են ամեն տեղ անարդարություն զգալ իրենց անձի նկատմամբ: Իհարկե, ուսուցիչներն ու ծնողները կարող են անարդար լինել, դա հնարավոր է, բայց երբեմն էլ այս խնդիրները ծագում են ուղղակի դեռահասի չափազանցված արդարության զգացման պատճառով: Երբ դեռահասն անարդարություն է զգում, նա սկսում է հակառակվել և էլ ավելի սրել իր նկատմամբ անհանդուրժող վերաբերմունքը: Ծնողներն ու ուսուցիչներն սկսում են ավելի խիստ ու պահանջկոտ լինել, և բոլորը միասին ընկնում են արատավոր շրջանի մեջ, որտեղից դժվար է լինում դուրս գալը:

Դեռահասները բավական շատ են քննադատում ծնողներին կամ մեծահասակներին ընդհանրապես, մյուս կողմից էլ` գերագնահա­տում են սեփական հնարավորություններն ու ունակությունները, դժվարությամբ են ընկալում ցանկացած նկատողություն: Իրակա­նում սրա պատճառն այն է, որ դեռահասը սովորում է, թե ինչպես պետք է ապրել և իր վերլուծական ունակություններն ամբողջու­թյամբ կիրառում է իրեն շրջապատող մեծահասակների կյանքի օրինակների վրա: Դա վատ չէ, եթե այս վերլուծությունն արվի լուռ և ոչ մեղադրական, վիրավորական, բարձրագոչ արտահայտու­թյուններով: Ի վերջո մեծահասակներն էլ կարող են խոցելի լինել և վիրավորվել այդ դիտողություններից: Չէ՞ որ ձեզ ևս դուր չեն գալիս քննադատությունն ու մեղադրանքները:

Ամենակարևորն այս տարիքում այն է, որ ամեն բան պտտվում է դեռահասների շուրջ: Դեռահասները հաճախ կարծում են, թե ամբողջ աշխարհում միակն են այսքան «դժբախտ», միակն են, որ հեծանիվ չունեն, միակն են, որ վիճում են ծնողների հետ, միակն են, որ ընկերներ չունեն, միակն են, որ դեմքին պզուկներ ունեն, միակն են, որ այսքան սիրո կարիք ունեն, միակն են, որ մերժում են ստացել, միակն են, որ անպատասխան սիրում են և այլն:

Հենց այս տարիքում է ամենից հաճախ լինում առաջին բուռն սիրահարությունը: Դա և´ շատ հաճելի, և´ միևնույն ժամանակ խոր բացասական ապրումների տեղիք տվող իրողություն է յուրաքանչ­յուր դեռահասի կյանքում: Սիրո զգացումը մեկին դարձնում է ավելի համարձակ և հանդուգն, իսկ մյուսը պարփակվում է իր ապրումների մեջ և ամեն կերպ փորձում թաքցնել դրանք: Իհարկե, հրաշալի է, եթե սերը փոխադարձ է, բայց հավանականությունը, որ դա այդպես կլինի, ամեն  դեպքերում, շատ փոքր է: Այդ է պատճառը, որ գրեթե բոլոր դեռահասները և մարդիկ առհասարակ, իրենց կյանքում գոնե մեկ անգամ անպատասխան սիրել  են:  

Բոլորին արդեն հայտնի խմբակը վերաբացվում է և խոստանում գրգռել երեխաների բոլոր զգայարանները՝ լայն բացված աչուկներ, բաց բերաններ ու համակ ուշադրություն։ 

Ինչպե՞ս հետաքրքիր ու արդյունավետ կազմակերպել երեխայի առօրյան ամառային արձակուրդներին։ Անոթները, տարաները, քիմիական նյութերը, շրջակա միջավայրն ու աշխարհը ճանաչելու զանազան պատմություններն ու արհեստավարժ խմբավարը փոքրիկների օրը կլցնեն վառ ու անմոռանալի տպավորություններով։ 

6-12 տարեկան բոլոր հետաքրքրասերներին և անտարբերներին հրավիրում ենք մասնակցելու մեր «Փոքրիկ հետազոտող» խմբակին: 

Խմբակը կգործի շաբաթական 2 օր, 2 ժամ տևողությամբ՝ 14:00-ից 16։00-ը։
Եթե ձեր երեխան շատ հետաքրքրասեր և հարցասեր է, եթե նրա մշտական և անբաժան ընկերը «ինչու»-ն է, եթե նա չի բավարարվումդպրոցական գիտելիքներով կամ ճիշտ հակառակը՝ եթե ձեր բալիկը չունի հետաքրքրություններ, հետաքրքրված չէ նոր գիտելիքներով և բացահայտումներով, նրան դժվար է որևէ բանով հետաքրքրել, ապա այս ծրագիրը նրա համար է: 
Զարմանո՞ւմ եք, բայց իսկապես, մեր ծրագիրը կօգնի հետաքրքրել նույնիսկ ամենաանտարբերներին և կօգնի բավարարել հետաքրքրասիրությունը ամենահետաքրքրասերների: 
Ծրագրի նպատակն է օգնել երեխաներին ճանաչել շրջակա աշխարհը, խթանել երեխաների ճանաչողական ընդունակությունները, օգնել և խրախուսել երեխային զբաղմունքի ընտրություն կատարել ըստ իր նախասիրությունների, զարգացնել երեխայի տրամաբանական մտածողությունը, հետազոտական մոտեցումն աշխարհի նկատմամբ, երևակայությունը:

Ծրագիրը ներառում է՝
• Բազմաբնույթ գիտափորձեր
• Վերլուծական աշխատանք
• Սովորական թվացող երևույթների հետազոտում
• Շրջակա աշխարհի ուսումնասիրում
• Տրամաբանական և քննադատական մտածողությունը զարգացնող խաղեր

Մեկ ամսվա արժեքը 20․000 դրամ է:
1 օրով մասնակցելու արժեքը՝ 3000 դրամ:

Խմբակին մասնակցելու համար անհրաժեշտ է զանգահարել և գրանցվել 010 58 48 38, 094 58 48 40 հեռախոսահամարներով: Մեր հասցեն է Զարուբյան 4, Կասկադի հարևանությամբ:

Շաբաթը մեկ անգամ մեր կենտրոնի հիմնադիր տնօրեն, հոգեբան Անուշ Ալեքսանյանը ուղիղ եթերում մեկ ժամ շարունակ կպատասխանի ձեր հարցերին։ Ուղիղ եթերները լինում են ամեն երկուշաբթի՝ 19։00-ին։ Հետևեք մեր ֆեյբուքյան էջին, գրեք ձեր հարցերը և լսեք մասնագետի պատասխանը։

Երկուսով հոգեբանական մասնագիտացված կենտրոնը հրավիրում է հոգեբանների, մանկավարժների, բժիշկների, ինչպես նաև սոցիալական աշխատողների մասնակցելու Գեշտալտ թերապիա թրեյնինգին: 

Թրեյնինգի կառուցվածքը՝

1. Awareness և ապահովություն
2. Գեշտալտ թերապիայի մասին
• ակունքները
• հիմնական գաղափարները
• նպատակը
• քայլերը
3. Կոնտակտ
• կոնտակտի սահմանները
• կոնտակտի ցիկլը
4. կոնտակտի ոճերը 
5. Գեշտալտ թերապիայի հիմնաքարերը
• ֆենոմենոլոգիա
• դաշտի տեսություն
• դիալոգ
6. Անձի կոնցեպցիան գեշտալտ թերապիայում
7. Գեշտալտ թերապևտի անձը
8. Գեշտալտ թերապևտ- այցելու փոխհարաբերությունները
9. Ֆիգուրայի գիտակցումը թերապևտիկ պրոցեսում
10. Ագրեսիայի և հույզերի ընկալումն ու կարևորումը գեշտալտ թերապիայում
11. Աշխատանք բևեռների հետ
12. Փոփոխության պարադոքսալ տեսություն և դրա կիրառելիությունը թերապիայում
13. Գեշտալտ խմբերի յուրահատկությունը, անհատական աշխատանք խմբի ներսում:

Թրեյնինգի ընթացքում տեսությանը զուգահեռ իրականացվելու են տարբեր էքսպերիմենտներ, արտ-գեշտալտ տեխնիկաներ, մարմնին ուղղված աշխատանք, այդ թվում մեդիտացիաներ և այլն:

Այն հնարավորություն կտա ամբողջական պատկերացում կազմել գեշտալտ թերապիայի մասին, ձեռք բերված գիտելիքներն ու փորձը կիրառել ինչպես այցելուների հետ աշխատանքում, այնպես էլ կյանքում:

Նախնական հանդիպումը տեղի կունենա նոյեմբերի 17-ին ժամը 18:30, երբ էլ կորոշվի հետագա հանդիպումների օրերն ու ժամերը: Տևողությունը՝ 48 ժամ, 2 ամիս: 

Տևողությունը՝ 48 ժամ, 2 ամիս: 
Մասնակցության արժեքը՝ 25.000 դրամ յուրաքանչյուր ամսվա համար:

Մասնակցելու համար անհրաժեշտ է նախապես զանգահարել և գրանցվել 010 584838, 094 584840 հեռախոսահամարներով:

Թրեյնինգը նախատեսված է հոգեբանների, մանկավարժների, բժիշկների, ինչպես նաև սոցիալական աշխատողների համար: 

Թրեյնինգը մշակել է և կվարի սերտիֆիկացված գեշտալտ-թերապևտ Մարինա Սերոբյանը:

Մարինա Սերոբյանը 2002-ին ավարտել է ԵՊՀ Փիլիսոփայության և հոգեբանության ֆակուլտետի Հոգեբանության բաժինը: Ունի մագիստրոսի կոչում: Կրթությանը զուգահեռ մասնակցել է մասնագիտական տարբեր վերապատրաստումների:

2002-ին սկսել է մասնագիտական պրակտիկան՝ աշխատելով միջազգային և տեղական կազմակերպություններում երեխաների, այնուհետև նաև մեծահասակների հետ՝ կատարելով անհատական և խմբային աշխատանքներ:

2012-2017 ուսումնասիրել է գեշտալտ թերապիա Գեշտալտ թերապիայի և ընտանեկան հոգեթերապիայի կովկասյան ինստիտուտում (Caucasus Institute of Gestalt Therapy and Family Psychotherapy (CIGTFP), քաղաք Թբիլիսի, http://gestaltinstitute.ge/)

Համարվում է EAGT (The European Association for Gestalt Therapyhttp://www.eagt.org/) ստանդարտներով ուսուցանված և սերտիֆիկացված գեշտալտ թերապևտ:

Համագործակցել է “Իդիլիա” հոգեբանական մասնագիտացված կենտրոնի հետ (ք. Թբիլիսի) ՝ անցկացնելով մասնագիտական վերապատրաստումներ:

2014-ից համագործակցում է «Երկուսով» հոգեբանական մասնագիտակցված կենտրոնի հետ:

Սեպտեմբերի 25-ին «Երկուսով» մասնագիտացված հոգեբանական կենտրոնում տեղի ունեցավ «Նորարարական այլընտրանքային տեխնոլոգիաների կիրառումը խոսքի զարգացման հապաղման ժամանակ» թեմայով սեմինար, որը նախատեսված էր այս խնդրով հետաքրքրված մասնագետների և ծնողների համար։

Սեմինարը վարեց Կենտրոնի լոգոպեդ, վարքային թերապիստ Աննա Հոսեփյանը։

Սեմինարի ընթացքում քննարկվեցին հետևյալ հարցերը՝

• Բացասական գործոնների դերը խոսքի զարգացման գործընթացում,
• Երեխայի բացասական վարքի ձևավորումը որպես ԽԶՀ հետևանք,
• Ընտանիքի դերը երեխայի խոսքի զարգացման գործնթացում,
• ԽԶՀ ախտորոշումը և ընթացիկ դինամիկ գնահատման կազմակերպումը,
• Լոգոպեդական աշխատանքում ծնող – մասնագետ փոխհամագործակցության կազմակերպումը
• Լոգոպեդական աշխատանքում այլընտրանքային տեխնոլոգիաների կիրառումը:

Հոգեբանի դիմելու կարիքն առաջանում է այն իրավիճակներում, երբ հասկանում ենք, որ տվյալ դրությունից ինքնուրույն դժվարանում ենք դուրս գալ: Կարևոր է խնդրի դրսևորման չափը. եթե խնդիրը սկսում է խանգարել մեր կյանքի ամենակարևոր ոլորտներում մեր գործունեությանը, դրսևորմանը (օրինակ՝ ընտանիք, աշխատանքային միջավայր, ուսման ոլորտ, ընկերների հետ հարաբերություններ, անձնական հարաբերություններ, մասնագիտական զարգացում): Սրանք յուրաքանչյուր մարդու կյանքում կարևոր տեղ զբաղեցնող ոլորտներ են: Եթե այս ոլորտներում անհաղթահարելի և կայուն խնդիրներ են առաջանում, սրանք նշաններ են, որոնք վկայում են հոգեբանական խնդիրների մասին: Այս պարագայում մարդը կարիք ունի այս բոլոր հարցերը մասնագետի հետ քննարկելու: Երբ այս խնդիրները դրսևորվում են մի քանի ոլորտներում զուգահեռաբար՝ ընկերական հարաբերություններում, անձնական հարաբերություններում և այլն, խոսում է այն մասին, որ մարդն ունի լիարժեք կենսագործունեության և ինքնադրսևորման խնդիր իր կյանքի կարևորագույն ոլորտներում: Հաճախ մենք կարծում ենք, որ իրականում խնդիր չկա, սակայն այս երևույթն էլ իր հիմնապատճառներն ունի: Հաճախ այդ պատճառները սոցիալ-տնտեսական և մշակութային են: Սրանք սխալ պատկերացումներ են, քանի որ մարդը կարող է իրականում իր կյանքի բոլոր ոլորտներում հաջողել և լիարժեք բավարաված լինել իր կյանքի տվյալ ժամանակահատվածի ձեռքբերումներով, ապրումներով և հաջողություններով: Կան նաև խնդիրներ, որոնք մարդիկ երբեք իրենց հետ չեն կապում: Օրինակ՝ երբ մարդն իր կյանքում ունենում է նմանատիպ կրկնվող պատմություններ, նա դա կապում է ուրիշների հետ: Սակայն կյանքում կրկնվող նմանատիպ պատմությունները նշան են, որ տվյալ մարդը ունի որոշակի ազդեցություն այդ իրավիճակներում, քանի որ նա այդ իրավիճակների անմիջական մասնակիցն է: Նման դեպքում անհրաժեշտ է խոսել մասնագետի հետ և հասկանալ՝ որո՞նք են այն գործոնները, որոնք պայմանավորում են մեր կյանքում նմանատիպ իրավիճակներ: Մյուս կարևոր նշանը մարդու մոտ անհիմն առաջացած վախերն են:

Ֆոբիաները շատ սուր վախեր են, որոնք հաճախ չունեն որևէ տրամաբանական հիմք: «Ֆոբիա» տերմինը զարգացում է ապրել և այսօր մենք «ֆոբիա» ենք կոչում նաև մարդկանց որոշակի կարծրատիպային մոտեցումները: Ֆոբիաները սուր վախեր են, որոնք մարդուն այդ վախի ապրման պահին դարձնում են լիարժեք անգործունակ և անկարող: Մարդն ունենում է այդ իրավիճակից անմիջապես փախնելու ցանկություն: Տվյալ իրավիճակի անցնելուց հետո մարդիկ երբեք չեն կարողանում իրենց վարքը տրամաբանորեն մեկնաբանել: Ինչպե՞ս կարող են այս ֆոբիաներն առաջանել: Հաճախ պատճառները կարող են լինել շատ մեխանիկական. օրինակ՝ մարդ կարող է գտնվել սենյակում, դրսից լսել բարձր աղմուկ, վախենալ, բայց փակ տարածությունը սկսում է կապվել վախի զգացողության հետ և մարդը սկսում է վախենալ փակ տարածություններից: Ֆոբիաները կարող են առաջանալ նաև շատ խորքային պատճառներով: Մեխանիկական պատճառներով առաջացած ֆոբիաները շատ հեշտ հաղթահարելի են, սակայն մարդու կենսափորձի հետևանքով, տարբեր սթրեսային իրավիճակների հետևանքով առաջացած ֆոբիաները հաղթահարելու համար ավելի խորքային աշխատանք և ժամանակ է պահանջվում: Ֆոբիաներն ինքնուրույն չեն հաղթահարվում, դրանք հաճախ այլ հոգեբանական խնդիրների ախտանիշ են: Օրինակ՝ տագնապային խանգարումների մեծ մասի հետ մեկտեղ ի հայտ են գալիս տարբեր ֆոբիաներ. օրինակ՝ տարբեր հիվանդություններով հիվանդանալու ֆոբիաներ, ոչ մաքուր միջավայրերից ֆոբիաներ, սխալվելու ֆոբիաներ, մթությունից, ջրում խեղդվելուց ֆոբիաներ, որոնք կարող են միայն հաղթահարվել բուն խնդիրը հաղթահարելուց հետո: