Անձնակազմի ընտրության արվեստը. ինչպես գնահատել մարդուն մեկ ժամում

Այժմ գրեթե ոչ մեկի կարիք չկա համոզելու այն բանում, որ «ճիշտ» մարդիկ՝ մոտիվացված, վերապատրաստված, օժտված տվյալ աշխատանքի և տվյալ կազմակերպության համար անհրաժեշտ կարողություններով, մեծապես որոշում են բիզնեսի հաջողությունը: Վերջին ժամանակներս ավելի հաճախ են հայտնվում հոդվածներ այն մասին, որ ներդրումային ռիսկի գնահատման և ընկերության շուկայական արժեքի որոշման ժամանակ վերլուծվում է թիմը՝ որոշ դեպքերում՝ միայն թոփ-մենեջերները, իսկ որոշ դեպքերում էլ՝ թիմն ամբողջությամբ: Մենք կքննարկենք, թե ինչպես է պետք ճիշտ ԳՆԱՀԱՏԵԼ թեկնածուներին՝ մի կողմում թողնելով որոնման պրոցեսն ու միջոցները, քանի որ դա լրիվ այլ և բազմակողմանի թեմա է:

Այսպես, մեզ պետք են «ճիշտ մարդիկ» «ճիշտ տեղում»: Իրականում անձնակազմի ընտրության և գնահատման վերաբերյալ գոյություն ունեն բազմաթիվ մոտեցումներ: Համառոտ քննարկենք դրանք:

1. ԲԱՇԽՈՒՄ. Սա սովետական ժամանակների ամենատարածված համակարգն էր, երբ երիտասարդ մասնագետներին անպայման ուղարկում էին նոր աշխատավայր, և ղեկավարությունը նրանց աշխատանքի ընդունելուց հրաժարվելու հնարավորություն չէր ունենում: Այժմ նման մի բան դիտվում է բյուջետային կազմակերպություններում, ինչպես նաև «անհրաժեշտ» մարդկանց աշխատանքի ընդունելու ժամանակ: Այդպիսի մոտեցումը նման է լոտոյի՝ երբեմն կարող եք հաղթել, սակայն առավել հաճախ պարտվում եք, քանի որ ոչ մի փորձաքննություն չի կատարվել, և գործնականորեն գաղափար անգամ չունեք, թե արդյո՞ք այդ աշխատակիցը հարմար է և ինչպես նրան վերահսկել:

2. ԾԱՆՈԹՈՒԹՅՈՒՆ. Թեկնածուն աշխատանքի է վերցվում միայն կամ գերազանցապես այն պատճառով, որ նրան առաջարկել է աշխատակիցներից կամ ծանոթներից որևէ մեկը: Այս ճանապարհը հանգեցնում է ոչ բավարար կոմպետենտ աշխատակից ստանալու ավելի մեծ ռիսկի:

3. ՊԱՏԱՀԱԿԱՆ ԸՆՏՐՈՒԹՅՈՒՆ. Այն իրավիճակում, երբ ընկերությունում չկան կադրերի բաժնի մասնագետներ, ոչ ոք չի զբաղվում որոնման և ընտրության հարցերով, գործում է խցանված անցքի սկզբունքը. աշխատանքի են ընդունում առաջին քիչ թե շատ հարմար թեկնածուի, ով հայտնվել է ձեռքի տակ: Հասկանալի է, որ հսկայական է սխալվելու հավանականությունը, և աշխատաշուկայի համեմատման և մոնիթորինգի բացակայության արդյունքում չկան լավագույն թեկնածուների ընտրության հնարավորություններ:

4. ԻՆՏՈՒԻՑԻԱ. Շատ հաճախ շատ ղեկավարներ հենց այդ ճանապարհով են գնում: Լավ է, որ ինտուիցիան չի սխալվում, սակայն այդ ճանապարհը նշանակում է, որ սկզբում դուք ամեն դեպքում պետք է մարդուն աշխատանքի վերցնեք՝ հենվելով սեփական ինտուիցիայի վրա, ստուգեք նրա վարքը, այնուհետև որոշեք՝ արժե՞ արդյոք վստահել սեփական ինտուիցիային: Քանի որ ինտուիտիվ մեզ ավելի շատ դուր են գալիս մեր տիպի մարդիկ, այդ պատճառով էլ ինտուիցիայի մակարդակում շատ դժվար է գնահատել թեկնածուներին, որոնց մասնագիտական գործունեությունը պահանջում է մեր մասնագիտական գործունեությանը հակառակ հատկանիշներ:

5. ՈՒՂՂՈՐԴՈՒՄ ՓՈՐՁԱԳԵՏԻ ՄՈՏ. Որպես կանոն, փորձագետի դերում հանդես է գալիս մենեջերը կամ գործակալության աշխատակիցը: Իրականում, եթե փորձագետը մասնագիտորեն պատրաստված է բարձր մակարդակով, հասկանում է մեր կորպորատիվ մշակույթի առանձնահատկություններն ու բիզնեսի յուրահատկությունը, նրա գնահատականին լիովին կարելի է վստահել: Գործակալության խորհրդատուից դա համարյա երբեք չպետք է սպասել, որովհետև նա չի կարող մանրակրկիտ հասկանալ հենց ձեր ընկերության, թիմի առանձնահատկությունները, այդ պատճառով էլ կարող է բավարար չափով հաշվարկված չլինել թեկնածուի համատեղելիության գործոնը իր ղեկավարների և կոլեկտիվի հետ: Բացի դրանից, մի քանի կարծիքները տալիս են առավել ամբողջական պատկեր, իսկ վերջնական որոշման համար պատասխանատվությունը ստանձնում է անմիջական ղեկավարը:

6. ԹԵՍՏԱՎՈՐՈՒՄ ԵՎ ՀԱՐՑՈՒՄ՝ ՇԱՏ ՄԱՆՐԱՄԱՍՆ ԵՎ ԱՎԵԼԻ ԽՈՐԸ ՄԱԿԱՐԴԱԿՈՒՄ. Այս մոտեցումն, անխոս, շատ առավելություններ ունի: Թույլ կողմերն են` ժամանակի մեծ կորուստը, արդյունքների գրագետ մեկնաբանման բարդությունը, ինչպես նաև շատ ուժեղ թեկնածուների դեմոտիվացիան: Բացի դրանից, շատ թեստային մեթոդիկաների արդյունքում մենք ստանում ենք շատ մանրամասն պատկերացում անձի մասին, սակայն կարող ենք շատ թույլ պատկերացում ստանալ մասնագիտական կարողությունների մասին: Այնուամենայնիվ, այս եղանակը շատ դեպքերում էֆեկտիվ է, եթե ձեզ համար առաջնայինը մանրակրկիտ հոգեբանական դիմանկարի ստացումն է, և դրա համար կա բավարար ժամանակ և տվյալների վերլուծության հնարավորություն:

7. ՀԱՐՑԱԶՐՈՒՅՑ` ԶԱՆԱԶԱՆ ԱՐԱԳ ՄԵԹՈԴԻԿԱՆԵՐԻ ՕԳՏԱԳՈՐԾՄԱՄԲ. Սա հենց այն ճանապարհն է, որը ստուգված է ժամանակի կողմից: Յուրաքանչյուր ղեկավար կարող է սովորել այդպիսի մեթոդիկաներ, դրանք կիրառման և մեկնաբանման մեջ քիչ ժամանակ են զբաղեցնում, և հարցվողին դժվար է ճիշտ ու մանրակրկիտ ձևակերպված հարցերի պատասխանները նախօրոք պատրաստել կամ ճիշտ «հաշվարկել»:

Մի քանի գաղափար, առանց որոնց չի կարելի առաջ շարժվել.

1. Չկան համընդհանուր «լավ» և «վատ» թեկնածուներ, կան նրանք, ովքեր ՀԱՐՄԱՐ են այդ կազմակերպության և այդ աշխատանքի համար, և նրանք, ովքեր ՀԱՐՄԱՐ ՉԵՆ:

2. Հարցազրույց անցկացնելու մեթոդիկաների մեծ մասը չունի միանշանակ ճիշտ պատասխաններ, կան տվյալ թափուր աշխատատեղի և կորպորատիվ մշակույթի համար ՀԱՐՄԱՐ և ՈՉ ՀԱՐՄԱՐ պատասխաններ: Բացառություն են այն մեթոդիկաները, որոնք գնահատում են կոնկրետ հմտությունները:

3. Որպեսզի հարցազրույցի հիման վրա արվի ինչ-որ կատեգորիկ եզրակացություն, այն պետք է ստուգել նվազագույնը ԵՐԵՔ անգամ, և ավելի լավ է հարցազրույցի տարբեր պահերում հերթափոխել զանազան մոտեցումները:

4. Բնության և հասարակության մեջ գոյություն չունեն ԻԴԵԱԼԱԿԱՆ թեկնածուներ, այդ պատճառով շատ կարևոր է թեկնածուի հանդեպ պահանջներում ԱՌԱՋՆԱՀԵՐԹՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ սահմանելը, այսինքն` առավել հարմարը ձեր ընկերության և թափուր աշխատատեղի համար:

5. ԳԻՏԵԼԻՔ և ՀՄՏՈՒԹՅՈՒՆ․ սրանք սկզբունքորեն տարբեր բաներ են: Բոլոր մեթոդները, որոնք մենք կդիտարկենք, կիրառել ՍՈՎՈՐԵԼՈՒ համար պետք է շատ ՄԱՐԶՎԵԼ և դրանք յուրացնել ԱՍՏԻՃԱՆԱԲԱՐ` սկզբի համար ընտրելով այն մոտեցումները, որոնք առավել ակտուալ են հենց ձեզ համար` հետագայում ավելացնելով ավելի նոր մեթոդներ և մոտեցումներ:

6. Սովորելով ներկայացված մեթոդիկաների մեծամասնությունը` դուք կկարողանաք դրանք ինքնուրույն հարմարեցնել ձեր բիզնեսի և ընկերության յուրահատկությանը` այդպիսով ստանալով հենց ձեզ հարմար միջոցներ:

7. Նախքան հարցազրույցի անցկացման և գնահատման մեթոդներին անցնելը, շատ կարևոր է հստակ և ճիշտ սահմանել կազմակերպության մարտավարական և տակտիկական խնդիրները և հասկանալ, թե ինչպիսի մարդիկ հարմար կլինեն տվյալ կազմակերպությունում և կոլեկտիվում տվյալ աշխատանքի համար: Նպատակների և առաջնահերթությունների սխալ սահմանման ժամանակ հսկայական է սխալ ուղղությամբ շարժվելու ռիսկը:

Սվետլանա Իվանովա

Կարդացեք նաև

Հոգեբանը Պրակտիկայում

Միֆեր հոգեբանների մասին

Հոգեբանների մասին կան բազմաթիվ միֆեր, որոնք հաճախ ժպիտ են առաջացնում։ Ներկայացնում ենք դրանցից ամենատարածվածները․

Հկտ 10 2020
Հոգեբանը Պրակտիկայում

Բժշկի խոսքը

Հիվանդի հոգեկանի, տրամադրության վրա ազդող ամենազորեղ գործոններից մեկը բժշկի խոսքն է։ Անառարկելի ճշմարտություն է, որ բժշկի խոսքը, նույնիսկ նրա խոսելու ձևը, շարժումներն ու դեմքի արտահայտությունը, տրամադրությունը կարող են վճռական ներգործություն ունենալ հիվանդի վրա:

Սպտ 17 2020
Հոգեբանը Պրակտիկայում

Առարկությունների հետ աշխատելու 7 խորհուրդ

Փորձեք կողքից հետևել վաճառողին և գնորդին այն պահին, երբ առարկություններ են սկսվում: Այս դեպքում առարկություններ սկզբունքորեն կարող են առաջանալ ոչ կոնկրետ վաճառվող իրի շուրջ: Հաճախ իրարից տարբերվող ապրանքների վաճառքի ժամանակ հանդիպում են միևնույն առարկությունները:

Դկտ 25 2017