Հաճույքի կանոնները
Հաճույքը ժամանակ է պահանջում
Հաճույքի զգացում ապրելու համար, մենք պիտի ժամանակ ընձեռենք այդ զգացումին: Ճիշտ է, մենք շաբաթվա, ամսվա կամ տարվա ընթացքում տոներ և ազատ օրեր ենք նախատեսում, սակայն անգամ այդ օրերի ընթացքում մենք պետք է կարողանանք ժամանակ տրամադրել հաճույքին, ազատել ուղեղն ու մտքերը մնացած ամեն ինչից:
Հաճույքի աղբյուր է մեր ամենօրյա կյանքը
Մեր կյանքի ամեն վայրկյանն առիթ է տալիս հաճույքի համար: Մեր ընկալման առանձնահատկություններից ելնելով` մենք ընկալում ենք մեր շրջապատում տեղի ունեցող երևույթների շատ փոքր մասը, հատկապես այն երևույթների, որոնք տեղի են ունենում մեր ներսում: Մեր մտածողության բնույթից ու կառուցվածքից ելնելով` մեր ուշադրությունը ավելի շատ կանգ է առնում բացասական, քան դրական երևույթների վրա: Յուրաքանչյուրը կարող է գտնել հաճույք պատճառող երևույթներ, եթե փորձի այլ անկյան տակ նայել իր կյանքին:
Յուրաքանչյուրին իրենը
Չկա երկու իրար նման մարդ և չկա երկու իրար նման հաճույք: Յուրքանչյուրին դուր է գալիս կոնկրետ մի բան, և չի կարող դուր գալ մի բան, որը չգիտես և չես փորձել: Որպեսզի հասկանանք, թե ինչերն են մեզ դուր գալիս, պետք է շատ տարբեր բաներ փորձենք: Այն, ինչից մենք հաճույք ենք ստանում, կարող է տհաճություն պատճառել մյուսին, անգամ նյարդայնացնել:
Հաճույքն ինքն իրեն չի գալիս
Կարելի է ուղղակի սպասել, որ հաճույքն ինքն իրեն գա: Սրա մեջ որոշակի իմաստ կա, սակայն եթե մենք ուզում են հաճույք ստանալ կյանքից, ապա մենք պետք է որոշակի ժամանակ և ջանքեր ներդնենք դրա համար: Բացի դրանից, կան վարքի որոշակի ձևեր, որոնք տանում են կյանքում հաճույքի ավելացմանը:
Թույլ տուր քեզ հաճույք ստանալ կյանքից
Սոցիալապես ընդունելի նորմերի և սահմանափակումների յուրացումը բերեց նրան, որ մարդկանց շրջանում ստեղծվեց պատկերացում, որ հաճույք ստանալն ամոթ է և դատապարտելի: Սակայն մենք կասկածում ենք, որ մարդը ծնվել է տառապելու համար: Կյանքից հաճույք ստանալը չի կարելի ամոթալի բան համարել, առավել ևս չի կարելի ինքներս մեզ արգելել հաճույք ստանալ կյանքից: Թույլ տվեք ձեզ հաճույք ստանալ կյանքից:
Որքան քիչ, այնքան լավ
Շատ հաճախ կարելի է հանդիպել մարդկանց, ովքեր վստահ են, որ երջանիկ է նա, ով ունի շատ մեքենաներ, տներ, գումար և այլն: Սա մարդկության ամենատարածված մոլորություններից մեկն է: Կան շատ օրինակներ, որոնք ապացուցում են, որ իրերի քանակից մարդկանց կյանքն ավելի երջանիկ չի դառնում: Հաճույքի և ինքն իրեն զսպելու մեջ հստակ կապ կա, որի մասին արդեն խոսեցինք: Խմորեղենի առաջին կտորը հաճույք է պատճառում, 15-րդ կտորը` զզվանք: Հաճույք առաջացնող օբյեկտների անսահմանափակ քանակը պակասեցնում է հաճույքի ստացման հնարավորությունը:
Փորձը նախորդում է հաճույքին
Հաճույքների նրբությունները զգալու ունակությունը ձևավորվում է տարիների ընթացքում: Փորձի հետ են ավելանում նուրբ համեր զգալու, նուրբ ձայներն ու հնչյուններն ընկալելու կարողությունները: Որպեսզի հասկանանք, թե ինչն է մեզ դուր գալիս, պետք է փորձենք որոշ բաներ։ Հաճախ հատկապես արդյունավետ է փորձել փորձառու մեկի հետ:
Հաճույքը մեր ներսում է
Լայն տարածում ունեցող մոլորություններից է այն, որ հաճույքը կապված է մեզ շրջապատող օբյեկտների հետ: Ինչ-որ առումով դա ճիշտ է, բայց ոչ ամբողջությամբ: Հաճույքը դրական ապրումների ամբողջություն է, որը մեզ և միայն մեզ է պատկանում: Մեր մտքերը, մեր զգացմունքները, մեր ապրումները, այլ ոչ դրսի առարկաներն են մեզ հաճույք պատճառում: Հաճույքի փոխարինումն առարկաներ և իրեր ունենալու բերկրանքով շատ ձեռնտու է գործարարներին ու բիզնեսմեններին, դրա համար այդ մոտեցումը շատ գովազդվում և խրախուսվում է: Հաճույքը հնարավոր է և արտաքին առարկաների առկայության, և դրանց բացակայության դեպքում, որովհետև այն մեր ներսում է:
Ուրիշի հետ կիսվող հաճույքը կրկնապատկվում է
Եվս մի տարբերություն հաճույքի և ունենալու միջև, երբ հաճույքը կիսում ենք սիրելի մարդու հետ, այն կրկնապատկվում է, ինչը չէր լինի, եթե կիսեինք իրերը կամ գումարն ու հնարավորությունները: Երեխաների կամ մանկական ինքնաբուխությունը պահպանած մեծահասկաների շրջանում կարելի է հանդիպել մեկի հետ ուրախությունն ու հաճույքը կիսելու անհագ ցանկության: Հաճույքը կիսելը միանշանակ ավելացնում է այն: Սա շատ կարևոր հմտություն է, որը պետք է սովորել:
Պետք է սովորել հաճույք ստանալ
Ինչպես մնացած բոլոր բաները, հաճույք ստանալ ևս հնարավոր է սովորել` ավելացնելով հաճույքի աղբյուրները, մեր հնարավորություններն ու հետաքրքրությունները: Հաճույք ստանալ հնարավոր է սովորել` զարգացնելով աշխարհում լավը նկատելու և տեսնելու, այդ դրականով ու գեղեցիկով ուրախանալու կարողություն:
