Դիետա՞, թե՞ անորեքսիա
Հիմնականում կանայք են, որ միշտ փորձում են հետևել իրենց մարմնի կառուցվածքին: Դա, իհարկե, լավ է: Լավ կլիներ, որ նաև տղամարդիկ հոգ տանեին իրենց մարմնի մասին։ Գեղեցիկ լինելը բոլորին է հաճելի: Սակայն շատ անգամ նիհարելու ցանկությունը ծայրահեղ դրսևորումներ է ունենում և դիետա պահելը դառնում է ընդհանրապես սննդի մերժում:
Կարծում ենք, ձեզ ծանոթ է «անորեքսիա» բառը: Անորեքսիան սննդային խանգարում է, որի ժամանակ մարդը կանխամտածված հրաժարվում է սննդից, նրա մոտ գերակայում են նիհարելու ցանկությունն ու գիրանալու վախը: Կասեք, թե ինչ կապ ունի հոգեբանության հետ: Ամենաուղիղ, կպատասխանենք մենք, որովհետև սա նախ և առաջ հոգեբանական խնդիր է: Այս մարդիկ միշտ կարծում են, որ իրենք չափազանց գեր են, մինչդեռ նրանց քաշը նորմայից ցածր է: Նրանք կպչուն մտքեր են ունենում գեր լինելու հետ կապված, հաճախակի դեպրեսիաներ և հույզերի կառավարման դժվարություն: Շրջապատը նկատում է նրանց վարքում և բնավորության մեջ նկատելի փոփոխություններ: Նրանք կորցնում են ընկերներին, հաճախ փոխում շրջապատը:
Անորեքսիան ճիշտ դիետայի հետևանք չի կարող լինել: Դիետան միշտ ուղղված է առողջության պահպանմանը: Որպես կանոն, այն նշանակվում է բժիշկ-դիետոլոգի կողմից կոնկրետ հիվանդությունների կամ էլ քաշի ավելցուկի դեպքում: Մնացած դեպքերում դիետան տեղին չէ: Շատ անգամ մենք ինքներս ենք դիետաներ մոգոնում: Որոշում ենք, որ ինչ-որ սննդամթերքից պետք է լիովին հրաժարվել, կամ էլ սովի օրեր ենք հայտարարում: Այդ ընթացքում մեր օրգանիզմը կորցնում է անհրաժեշտ նյութերը, և մենք հյուծվում ենք: Կանանց մոտ անորեքսիայի ժամանակ կարող են առաջանալ խնդիրներ դաշտանային ցիլկի հետ, փորկապություն, մազերի և մաշկի չորացում, հեշտ կոտրվող եղունգներ, սրտային հիվանդություններ և անընդհատ թուլություն, իմունիտետի անկում:
Վիճակագրության համաձայն, եթե անորեքսիան չբուժվի ժամանակին, ապա կմահանա ամեն տասներորդ հիվանդը: Այնպես որ, եթե նկատում եք, որ սնունդը և ձեր քաշն ավելորդ շատ է գրավում ձեր ուշադրությունը, եթե սկսել եք նիհարել և ձեզ չի բավարարում դա, եթե տրամադրության տարօրինակ փոփոխություններ եք նկատում, փչացել են հարաբերությունները հարազատների և ընկերների հետ ու դա հիմնականում ձեր սնվելու ձևի հետ է կապված, ապա անհապաղ դիմեք հոգեբանի և բժշկի օգնությանը:
