Այն մարդիկ, ովքեր կյանքի մեծ փորձ չունեն, սկսելով իրենց ընտանեկան և սիրային հարաբերությունները, խորապես համոզված են, որ այդ հարաբերությունները սկզբունքորեն կտարբերվեն մյուսներից, որ վեճերն ու բաժանությունները բացառված են: Ամբողջ մարդկային կյանքը կառուցված է ինչ-որ համոզմունքների վրա.
- Առանց արցունքների չի լինի ուրախություն:
- Առանց վեճերի չի լինի հաշտություն:
- Առանց սիրելիի զանգին սպասելու չենք հասկանում, որ սիրում ենք:
- Առանց սիրո, առանց բաժանման ցավի, հաշտության քնքշության այդպես էլ չենք դառնա մարդ:
Այս ամենից հետո պետք է խոստովանենք, որ սիրային և ընտանեկան վեճերը կյանքի բնականոն մասն են: Վեճերի բացառումը նույնքան անիմաստ է, որքան ծովի ափին ավազի վրա նկարելը: Դուր է գալիս մեզ դա, թե ոչ, վեճերն ու հաշտությունը տղամարդու և կնոջ համատեղ կյանքի անբաժանելի մասն են: Ընդունելով սա` չի նշանակում, որ պետք է հիմա ինչ-որ բարոյափիլիսոփայական խրատ տանք ընթերցողներին` սիրելի կանայք և տղամարդիկ, վիճեք որքան կուզեք, և մենք ձեզ հիմա խորհուրդ կտանք, թե ինչպես վիճեք: Երբեք: Սիրային և ընտանեկան կյանքում վեճի անխուսափելիության դեպքում անգամ չպետք է հարմարվել դրան: Այնուամենայնիվ, սիրահար զույգերն ու ամուսինները պետք է հասկանան, որ առանց վեճի հնարավոր չէ:
— Վեճերը պետք է լինեն իրադրային և ոչ թե մշտական:
— Ամուսինները կամ սիրահար զույգերը պետք է իմանան, թե մինչև ուր կարող են հասնել վեճի ժամանակ:
Պետք է տիրապետեն հաշտվելու հմտություններին:
— Պետք է իմանան ինչպես խուսափել այնպիսի վեճերից, որոնք տիպիկ են զույգերի մեծամասնությանը:
— Պետք է ձգտեն այնպես անել, որ բուռն վեճից հետո հաշտության դեպքում հետքեր չմնան, ինչպես կաթվածից հետո սրտի վրա մնացած սպիները:
— Երբեք չպետք է մտածել` ես տղամարդ եմ և չպետք է առաջինը ներում հայցեմ կամ հաշտության քայլ անեմ:
Որո՞նք են դասական սիրային հարաբերությունները: Կնոջ և տղամարդու միջև սիրային հարաբերությունները քիչ թե շատ կայուն կապեր են, որոնք բնութագրվում են հետևյալ 10 առանձնահատկություններով:
- Հանդիպումների հաճախակիություն:
- Ձգտում, որ մեր սիրելին մեզ հետ իրեն լավ զգա:
- Միմյանց բնավորություններին հարմարվելու փոխադարձ ձգտում, կյանքի ռիթմը զուգընկերոջ կյանքի ռիթմին հարմարեցնելու ցանկություն:
- Պարբերաբար զուգընկերոջը ենթարկվելու հակում (այն, ինչ կյանքում չեն սիրում անել):
- Հանդուրժողականություն, համբերատարություն վարքի, մտածողության և բնավորության այնպիսի գծերի հանդեպ, որոնք նախկինում նյարդայնացնում էին մեզ ուրիշների մոտ, և ներելի չէին, իսկ նրա դեպքում ներվում են:
- Փոխադարձ հոգատարություն (հանուն սիրած էակի որոշակի զրկանքների և զոհողությունների գնալու պատրաստակամություն):
- Հիմա կամ ընդմիշտ (կամ գոնե դեռ որոշ ժամանակ) միասին լինելու գիտակցված կամ դեռևս չգիտակցված (կամ դրա մասին դեռ չեն մտածել, կամ դեռ վախենում են մտածել) ձգտում: Արտաքուստ դա կարող է դրսևորվել որքան հնարավոր է հաճախ հանդիպելու , միասին ապրելու կամ ամուսնանալու ցանկությամբ:
- Կարճատև և երկարատև բաժանումների դեպքում (վեճ, գործուղում) գիտակցված կորստի զգացում և շփումն անմիջապես վերականգնելու սուր ցանկություն:
- Խանդ, հարազատ մարդուն տիրելու, սեփականը դարձնելու ցանկություն:
- Ճիշտ է, սա ամբողջը չէ, բայց «սիրային թեժ տասնյակը» ընդգրկում է ամենակարևորները: Սրանցից որևէ մեկի բացակայության դեպքում սիրային հարաբերությունները լիարժեք չեն լինի:
Շարունակենք: Սիրային հարաբերությունների հաստատման խոր և ճշմարիտ իմաստը համատեղ երեխաների ծնունդն է: Դուր է գալիս մեզ, թե ոչ, բայց դա այդպես է: Սիրային հարաբերությունները ոչ այլ ինչ են, եթե ոչ որոշակի ժամանակ, որը տրվել է միմյանց ստուգելու՝ սեփական կենսաբանական և սոցիալական պարտքի իրականացման նպատակով, սեփական երեխաներ ունենալու, նրանց պաշտպանելու համար:
Սիրային վեճերը միաժամանակ և արդյունք են, և գործընթաց, որոնց միջոցով բացահայտվում են զույգերի միջև եղած անհամապատասխանությունները: Պետք է իմանալ նաև, որ սիրային վեճերն ինչ-որ առումով օգտակար են: Ավելի լավ է ժամանակին անցնել սիրային վեճերի միջով և դասեր քաղել, հասկանալ, թե որքանով է զուգընկերդ կիսում քո հայացքները, ինչ խորությամբ է ընկալում և ընդունում քեզ, քան հետագայում` ընտանեկան կյանքի ընթացքում:
Ստուգեք ձեր հարաբերությունների ամրությունը վեճերի միջոցով: Հաճախ նրանք շատ են ուզում միասին լինել, բայց զգում են, որ կարծես ինչ-որ բան խանգարում է իրենց, վիճաբանություններ հրահրում:
Սիրային վեճերում կա մի հետաքրքիր պահ. որքան էլ ուժեղ վիճեն սիրահարները, նրանք միևնույն է ցանկանում են լինել միասին, իսկ քանի որ ուզում են միասին լինել, ուրեմն սիրում են իրար, իսկ եթե սիրում են և ուզում են լինել միասին, նշանակում է, որ նրանց հարաբերությունները սիրային են: Այս ամենից կարելի է ենթադրել, որ վեճերը եղել են և կան զույգերի զգացմունքների ստուգման լավագույն միջոցը:
Անցկացնենք մի փոքրիկ թեստ, որը կօգնի հասկանալ` ձեր հարաբերությունները կյանք կունենան, թե ոչ: Եթե վեճի ընթացքում կամ էլ վեճից հետո դուք շարունակում եք ցանկանալ մնալ այդ մարդու կողքին, ապա ձեր հարաբերությունները շարունակական են և միանգամայն առողջ: Եթե վեճից հետո ինքներդ ձեզ չոր և հստակ ասում եք` կմնամ նրա կողքին, եթե իր մեջ ուղղի կամ փոխի այս կամ այն, և շարունակում եք երկար ժամանակ հետևել ձեր որոշմանը, ապա կասկածելի է ձեր հարաբերությունները կշարունակվեն, թե ոչ:
Եթե սիրահարներն ուզում են լինել միասին, ապա վեճերն անխուսափելի են: Հակառակ դեպքում չլուծված խնդիրները կտեղափոխվեն ամուսնական կյանք, իսկ դա ավելի վատ է: Սիրահարները ոչ միայն կարող են, այլև պարտավոր են վիճել:
Զբերովսկի Ա. Վ.
